In de vorige overdenking stond ik stil bij Christenen, die moeten vluchten vanwege hun geloof. Wat is het belangrijk om stil te staan bij de geestelijke strijd die daarin zichtbaar wordt. Paulus schrijft: "Onze strijd is niet gericht tegen mensen maar tegen hemelse vorsten, de heersers en de machthebbers van de duisternis, tegen de kwade geesten in de hemelsferen." (Efeziërs 6:12) Wat wordt het donker in een land wanneer er steeds minder mensen overblijven, die het Licht van Gods liefde kunnen laten stralen! En juist daarom is de oproep van Paulus: "De nacht loopt ten einde, de dag nadert al. Laten we ons daarom ontdoen van de praktijken van de duisternis en ons omgorden met de wapens van het licht." (Romeinen 13:12)
Jezus ontvangen
Het is een belangrijk, en misschien wel onderbelicht, aspect van het 'vluchtelingenprobleem'! Maar er is meer! De vluchtelingen laten mij in de spiegel kijken. Voor wie ben ik een naaste? Jezus zegt: "Ik verzeker jullie: alles wat jullie gedaan hebben voor een van de onaanzienlijksten van mijn broeders of zusters, dat hebben jullie voor mij gedaan."? Wat betekent dat voor mijn houding richting vluchtelingen? Zal Jezus straks van mij zeggen: "Want ik had honger en jullie gaven mij te eten, ik had dorst en jullie gaven mij te drinken. Ik was een vreemdeling, en jullie namen mij op, ik was naakt, en jullie kleedden mij. Ik was ziek en jullie bezochten mij, ik zat gevangen en jullie kwamen naar mij toe." (Matteüs 25:35-36)? Met andere woorden: In mijn houding naar vluchtelingen wordt mijn houding naar Jezus zichtbaar. Eerlijk gezegd schrok ik toen ik dit tot me door liet dringen ... Elke dag kijk ik uit naar Jezus' terugkomst. Maar Jezus maakt hier duidelijk: 'Als je vluchtelingen niet met open armen ontvangt, dan kun je mij ook niet ontvangen.' Confronterend! Ik heb nog een lange weg te gaan ...
Het is een belangrijk, en misschien wel onderbelicht, aspect van het 'vluchtelingenprobleem'! Maar er is meer! De vluchtelingen laten mij in de spiegel kijken. Voor wie ben ik een naaste? Jezus zegt: "Ik verzeker jullie: alles wat jullie gedaan hebben voor een van de onaanzienlijksten van mijn broeders of zusters, dat hebben jullie voor mij gedaan."? Wat betekent dat voor mijn houding richting vluchtelingen? Zal Jezus straks van mij zeggen: "Want ik had honger en jullie gaven mij te eten, ik had dorst en jullie gaven mij te drinken. Ik was een vreemdeling, en jullie namen mij op, ik was naakt, en jullie kleedden mij. Ik was ziek en jullie bezochten mij, ik zat gevangen en jullie kwamen naar mij toe." (Matteüs 25:35-36)? Met andere woorden: In mijn houding naar vluchtelingen wordt mijn houding naar Jezus zichtbaar. Eerlijk gezegd schrok ik toen ik dit tot me door liet dringen ... Elke dag kijk ik uit naar Jezus' terugkomst. Maar Jezus maakt hier duidelijk: 'Als je vluchtelingen niet met open armen ontvangt, dan kun je mij ook niet ontvangen.' Confronterend! Ik heb nog een lange weg te gaan ...
Maar het gaat nog verder. Er is nóg een belangrijke les te leren voor mij als Christen. Vluchtelingen zijn ook een herinnering aan Gods genade. God wijst zijn volk er heel nadrukkelijk op, dat ze met respect met vluchtelingen om moeten gaan. Ze moeten hen op dezelfde manier behandelen als hun volksgenoten. En God legt ook uit waarom: "Behandel vreemdelingen die bij jullie wonen als geboren Israëlieten. Heb hen lief als jezelf, want jullie zijn zelf vreemdelingen geweest in Egypte. Ik ben de HEER, jullie God." (Leviticus 19:34). Dezelfde woorden staan ook in Exodus 22:20 (of 21 in andere vertalingen), Exodus 23:9 en Deuteronomium 10:9. Blijkbaar wil God hen dit nadrukkelijk inprenten!
Vreemdelingen
De boodschap voor Israël is duidelijk. 'Jullie waren zelf vreemdeling in een vreemd land. Jullie waren zelf afhankelijk van de hulp van anderen. En dat jullie nu een eigen plek hebben, een eigen land, dat heb je niet aan jezelf te danken, maar aan Mij. Het is geen recht of verdienste, maar genade van Mij.' God herinnert Zijn volk aan Zijn genade, beloften en bescherming: "Gedenk tot in eeuwigheid zijn belofte aan duizend geslachten, het verbond dat hij sloot met Abraham en voor Isaak bevestigde met een eed. Voor Jakob verhief hij het tot wet, voor Israël tot een eeuwig verbond, Ik zal jou Kanaän geven, dat land wordt je onvervreemdbaar bezit,” terwijl jullie daar nog maar korte tijd waren, een handjevol vreemdelingen, zwervend van volk naar volk, van het ene koninkrijk naar het andere. Hij stond niet toe dat iemand hen verdrukte, ter wille van hen strafte hij koningen: “Raak mijn gezalfden niet aan, doe mijn profeten geen kwaad.”"(1 Kronieken 16:15-22) Deze woorden worden herhaald in Psalm 105:7-15. Een psalm waarin alles wat God heeft gedaan aan het volk in herinnering worden gebracht.
De boodschap voor Israël is duidelijk. 'Jullie waren zelf vreemdeling in een vreemd land. Jullie waren zelf afhankelijk van de hulp van anderen. En dat jullie nu een eigen plek hebben, een eigen land, dat heb je niet aan jezelf te danken, maar aan Mij. Het is geen recht of verdienste, maar genade van Mij.' God herinnert Zijn volk aan Zijn genade, beloften en bescherming: "Gedenk tot in eeuwigheid zijn belofte aan duizend geslachten, het verbond dat hij sloot met Abraham en voor Isaak bevestigde met een eed. Voor Jakob verhief hij het tot wet, voor Israël tot een eeuwig verbond, Ik zal jou Kanaän geven, dat land wordt je onvervreemdbaar bezit,” terwijl jullie daar nog maar korte tijd waren, een handjevol vreemdelingen, zwervend van volk naar volk, van het ene koninkrijk naar het andere. Hij stond niet toe dat iemand hen verdrukte, ter wille van hen strafte hij koningen: “Raak mijn gezalfden niet aan, doe mijn profeten geen kwaad.”"(1 Kronieken 16:15-22) Deze woorden worden herhaald in Psalm 105:7-15. Een psalm waarin alles wat God heeft gedaan aan het volk in herinnering worden gebracht.
Uiteindelijk heeft God Zijn volk uit Egypte bevrijd en hen, na een lange reis door de woestijn, gebracht naar het land dat Hij hen had beloofd. Nu waren ze niet langer vreemdeling in Egypte of in de landen waar ze doorheen trokken. Nu zullen ze zelf voor mensen moeten zorgen, die bij hén aankloppen als vluchteling. En daarin vraagt God hen dus een houding van dienstbaarheid. Sterker nog, God geeft het hen als opdracht mee; niet vrijblijvend! Wanneer ze zich hier niet aan houden spreken ze daarmee een vloek uit over zichzelf. "Vervloekt is eenieder die de rechten van vreemdelingen, weduwen en wezen schendt." (Deuteronomium 27:19)
JHWH alleen
Voor de vreemdelingen golden er overigens wel beperkingen. Een voorbeeld: "Wil een vreemdeling die bij jullie woont het pesachmaal ter ere van de HEER bereiden, dan mag dat pas nadat hij en al zijn mannelijke familieleden besneden zijn, want alleen dan kan hij op één lijn worden gesteld met een geboren Israëliet. Maar een onbesnedene mag er niet aan deelnemen. Voor geboren Israëlieten en voor vreemdelingen geldt een en dezelfde regel." (Exodus 12:48-49) Om mee te doen, moesten de vreemdelingen zich dus eerst aanpassen; ook in hun godsdienst.
Voor de vreemdelingen golden er overigens wel beperkingen. Een voorbeeld: "Wil een vreemdeling die bij jullie woont het pesachmaal ter ere van de HEER bereiden, dan mag dat pas nadat hij en al zijn mannelijke familieleden besneden zijn, want alleen dan kan hij op één lijn worden gesteld met een geboren Israëliet. Maar een onbesnedene mag er niet aan deelnemen. Voor geboren Israëlieten en voor vreemdelingen geldt een en dezelfde regel." (Exodus 12:48-49) Om mee te doen, moesten de vreemdelingen zich dus eerst aanpassen; ook in hun godsdienst.
Ik moet denken aan de woorden van Jezus: "Niemand kan twee heren dienen: hij zal de eerste haten en de tweede liefhebben, of hij zal juist toegewijd zijn aan de ene en de andere verachten." (Matteüs 6:24) En daarom moesten de vreemdelingen, die deel wilden uit maken van de het volk Israël zich dus toewijden aan YHWH en zich aan Hem alleen verbinden. Samen met het volk van God zouden ze dan delen in Gods zegen. "En de vreemdeling die zich met de HEER heeft verbonden om hem te dienen en zijn naam lief te hebben, om dienaar van de HEER te zijn – ieder die de sabbat in acht neemt en niet ontwijdt, ieder die vasthoudt aan mijn verbond –, hem breng ik naar mijn heilige berg, hem schenk ik vreugde in mijn huis van gebed; zijn offers zijn welkom op mijn altaar. Mijn tempel zal heten ‘Huis van gebed voor alle volken’." (Jesaja 56:6-7)
Wie God op de eerste plaats zet in zijn leven zal zegen ervaren. Maar tegelijk geldt, dat wie dat niet doet de vloek zal ervaren van een leven zonder God. De keerzijde van zegen is vloek. En daarom is God naar zowel de vreemdelingen als de Israëlieten heel duidelijk! Hij zal het niet accepteren, dat ze Hem de rug toe keren en andere goden achterna zullen lopen. "Zeg daarom tegen het volk van Israël: “Dit zegt God, de HEER: Kom terug bij mij, keer je afgoden de rug toe en houd op met je gruwelijk gedrag! Alle Israëlieten en ook de vreemdelingen die in Israël leven, ieder die zich van mij heeft afgewend, ieder die zijn afgoden koestert, die niets anders voor ogen heeft dan de zonde die hem ten val brengt en dan toch naar een profeet gaat om mij te raadplegen, die zal ik, de HEER, zelf antwoorden. Ik zal me tegen hem keren en hem tot een afschrikwekkend voorbeeld maken, ik zal hem uit mijn volk verwijderen, en jullie zullen beseffen dat ik de HEER ben." (Ezechiël 14:6-8)
Stoorzenders
Toen ik hier over na dacht moest ik denken aan Jacob en zijn vrouwen. Hij hield meer van Rachel dan van Lea. Het gevolg was jaloezie bij Lea. Toen echter Lea kinderen kreeg en Rachel niet, werd Rachel jaloers. En zo ontstond er haat en nijd in het gezin van Jacob. Het was voor Jacob onmogelijk om zijn liefde eerlijk te verdelen. Eigenlijk had hij voor Rachel gekozen, maar door de manipulatie door Laban, had Jacob Lea er bij gekregen. En zo werd Lea een voortdurende stoorzender in de relatie tussen Jacob en Rachel met alle gevolgen van dien.
Toen ik hier over na dacht moest ik denken aan Jacob en zijn vrouwen. Hij hield meer van Rachel dan van Lea. Het gevolg was jaloezie bij Lea. Toen echter Lea kinderen kreeg en Rachel niet, werd Rachel jaloers. En zo ontstond er haat en nijd in het gezin van Jacob. Het was voor Jacob onmogelijk om zijn liefde eerlijk te verdelen. Eigenlijk had hij voor Rachel gekozen, maar door de manipulatie door Laban, had Jacob Lea er bij gekregen. En zo werd Lea een voortdurende stoorzender in de relatie tussen Jacob en Rachel met alle gevolgen van dien.
Zo is het ook wanneer ik niet 100% mijn leven aan God geef, maar stoorzenders toe laat in mijn leven. En dus zegt God: "Heb alleen ontzag voor de HEER, uw God, dien hem en zweer alleen bij zijn naam. Laat u niet in met de goden van de omringende volken." (Deuteronomium 6:13-14) Niet voor niets laat God hen korte metten maken met alle afgoden in het land Kanaän wanneer ze daar binnen trekken. Hij weet dat Zijn volk deze stoorzenders niet aan kan. Dat het ten koste zal gaan van hun relatie met Hem en deze kapot zullen maken. Nogmaals de woorden die Jezus spreekt: "Niemand kan twee heren dienen: hij zal de eerste haten en de tweede liefhebben, of hij zal juist toegewijd zijn aan de ene en de andere verachten." (Matteüs 6:24) En dus kunnen vreemdelingen ook niet aan de ene kant deel uit maken van Zijn volk en aan de andere kan hun eigen goden blijven dienen. Het zet de relatie tussen God en Zijn volk op het spel en daarmee de zegen die God voor Zijn volk in petto heeft!
Ondanks de indringende en herhaalde waarschuwing van God aan het adres van Israël is het toch mis gegaan. Door de hele Bijbel heen zien we het terug en ook de gevolgen er van. En ook in onze tijd zien we de gevolgen. Nog steeds leven er vele Joden in de verstrooiing. Nog steeds zijn er Joden die God niet meer kennen en Hem niet meer volgen. En persoonlijk denk ik, dat we hierin ook een belangrijke waarschuwing voor ons zelf mogen zien! Staat God bij mij echt op de eerste plaats? Welke stoorzenders zijn er in mijn leven? Welke afgoden loop ik achterna? Ben ik me bewust van de verstrekkende gevolgen van het overnemen van gebruiken uit andere godsdiensten en religies?
God alleen
En om het maar even scherp neer te zetten: Welke invloed heeft het op mijn relatie met God wanneer ik de moslim-achtergrond van de meeste vluchtelingen gewoonweg accepteer en hen volop omarm? Zeker, ik moet ze als mens volop accepteren, hen hulp bieden waar ik maar kan. (Zie ook mijn vorige overdenking!) Maar tegelijk zal ik hen moeten vertellen dat er maar één weg naar het leven is: JHWH! En Hij duldt geen andere goden naast zich! Dat geldt voor het Joodse volk, maar net zo goed voor de andere volken. En daarmee heeft Hij onze redding voor ogen! In dat opzicht vind ik het zorgwekkend hoe tolerant we zijn geworden naar andere godsdiensten en religies.
God alleen
En om het maar even scherp neer te zetten: Welke invloed heeft het op mijn relatie met God wanneer ik de moslim-achtergrond van de meeste vluchtelingen gewoonweg accepteer en hen volop omarm? Zeker, ik moet ze als mens volop accepteren, hen hulp bieden waar ik maar kan. (Zie ook mijn vorige overdenking!) Maar tegelijk zal ik hen moeten vertellen dat er maar één weg naar het leven is: JHWH! En Hij duldt geen andere goden naast zich! Dat geldt voor het Joodse volk, maar net zo goed voor de andere volken. En daarmee heeft Hij onze redding voor ogen! In dat opzicht vind ik het zorgwekkend hoe tolerant we zijn geworden naar andere godsdiensten en religies.
En nu ik dit zo schrijf wordt ik me nog iets bewust: Wat je eigenlijk ziet gebeuren is dat satan precies kopieert en uitvoert wat God de Israëlieten heeft opgedragen. Zo zie je moslimextremisten hun land schoonvegen van alles wat niet hoort bij en in gaat tegen de voorschriften binnen de Islam. Mensen met een ander geloof worden niet getolereerd. Het grote verschil is alleen, dat satan duisternis brengt in plaats van licht! Verderf in plaats van leven. Haat in plaats van liefde.
Goddank weten we dat satan reeds is overwonnen. Hij zal nooit het laatste woord hebben. Goddank is er voor Israël, Gods eigen volk, nog steeds gelegenheid om naar Hem terug te keren. En met hen aan alle volken en ook aan mij. Nog steeds klinkt Zijn belofte: "Mijn plan met jullie staat vast – spreekt de HEER. Ik heb jullie geluk voor ogen, niet jullie ongeluk: ik zal je een hoopvolle toekomst geven." (Jeremia 29:11)
Herinnering aan Gods beloften
En zo zijn de vluchtelingen van nu voor Israël en voor alle volken een herinnering. Een herinnering aan Gods rijke beloften. Wat me raakt is, dat Paulus er op wijst, dat voor de gelovigen in vroeger tijden die beloften een houvast waren in hun leven. Ook als de vervulling er van soms ver weg leek! Maar juist dat hield hen nederig. Juist daardoor bleven ze op God gericht. "Zij allen zijn in geloof gestorven; wat hun beloofd was zagen ze geen werkelijkheid worden, ze hebben slechts een glimp ervan begroet en ze zeiden van zichzelf dat zij op aarde leefden als vreemdelingen en gasten. Door zo te spreken lieten ze blijken op doorreis te zijn naar een vaderland. En daarmee bedoelden ze niet het vaderland waaruit ze weggetrokken waren, anders waren ze daarheen wel teruggekeerd. Nee, ze keken reikhalzend uit naar een beter vaderland: het hemelse. Daarom schaamt God zich er niet voor hun God genoemd te worden en heeft hij voor hen een stad gereedgemaakt." (Hebreeën 11:1316)
En zo zijn de vluchtelingen van nu voor Israël en voor alle volken een herinnering. Een herinnering aan Gods rijke beloften. Wat me raakt is, dat Paulus er op wijst, dat voor de gelovigen in vroeger tijden die beloften een houvast waren in hun leven. Ook als de vervulling er van soms ver weg leek! Maar juist dat hield hen nederig. Juist daardoor bleven ze op God gericht. "Zij allen zijn in geloof gestorven; wat hun beloofd was zagen ze geen werkelijkheid worden, ze hebben slechts een glimp ervan begroet en ze zeiden van zichzelf dat zij op aarde leefden als vreemdelingen en gasten. Door zo te spreken lieten ze blijken op doorreis te zijn naar een vaderland. En daarmee bedoelden ze niet het vaderland waaruit ze weggetrokken waren, anders waren ze daarheen wel teruggekeerd. Nee, ze keken reikhalzend uit naar een beter vaderland: het hemelse. Daarom schaamt God zich er niet voor hun God genoemd te worden en heeft hij voor hen een stad gereedgemaakt." (Hebreeën 11:1316)
Net als de vluchteling voor wie ik er moet zijn om hem of haar te helpen en aan wie ik Gods liefde mag laten zien, geldt ook voor mij dat ik een vreemdeling ben. Mijn vaderland is niet waar ik nu ben ... Ik ben slechts op doorreis. Dat houdt mij nederig en maakt mij vol verwachting van wat komen gaat. Dank je met mij mee voor de vluchtelingen die God op ons pad brengt? Ze herinneren ons elke dag weer aan Gods rijke beloften en genade. Vluchtelingen zijn een zegen!
Dank je wel voor je inspirerende post.
BeantwoordenVerwijderenMooie overdenking...
BeantwoordenVerwijderen