woensdag 23 december 2015

Strijden met opgeheven handen brengt je de overwinning!

Strijden met opgeheven handen brengt je de overwinning!
Een achterhoedegevecht ... Zo noemen we het wanneer iemand verwoede pogingen doet om een al verloren strijd alsnog te winnen of om alsnog gelijk te krijgen. Het is eigenlijk zinloos, maar iemand wil zich niet gewonnen geven. De geschiedenis leert, dat juist zo'n achterhoedegevecht enorm verwoestend kan zijn en veel slachtoffers met zich mee brengt ...

Wanneer er gestreden wordt, gaan vaak de sterksten vaak voorop. Dat zijn degenen die naar het front gestuurd worden. Dat betekent automatisch, dat de achterhoede bestaat uit alle mensen die zwak zijn om welke reden dan ook. Mensen die ziek zijn, gewond zijn, lichamelijke ongemakken hebben of psychische nood hebben. Wil je als vijand toeslaan en veel schade aanrichten, dan is dát de ideale plek om toe te slaan! En hoewel er vaak wel sterke strijders achterblijven, zijn ze vaak in de minderheid en onvoldoende in staat om weerstand of bescherming te bieden.

In de Bijbel lezen we ook over zulke achterhoedegevechten. Bijvoorbeeld: "Denk aan wat Amalek u onderweg aangedaan heeft, toen u uit Egypte wegtrok: hij ontmoette u onderweg en overviel bij u in de achterhoede alle zwakken achter u, terwijl u moe en uitgeput was; en hij vreesde God niet." (Deuteronomium 25:17-18) Een uitgebreider verslag hiervan vinden we in Exodus.

"In Refidim werd Israël aangevallen door de Amalekieten. Toen zei Mozes tegen Jozua: ‘Kies een aantal mannen uit en trek met hen tegen Amalek ten strijde. Ikzelf zal morgen op de top van de heuvel gaan staan, met in mijn hand de staf van God.’ Jozua deed wat Mozes hem had opgedragen en trok tegen Amalek ten strijde, en Mozes ging naar de top van de heuvel, samen met Aäron en Chur. Zolang Mozes zijn arm opgeheven hield, was Israël de sterkste partij, maar liet hij zijn arm zakken, dan was Amalek de sterkste. Toen Mozes’ armen zwaar werden, legden Aäron en Chur een steen bij hem neer, zodat hij daarop kon gaan zitten. Zelf gingen ze aan weerszijden van hem staan, om zijn armen te ondersteunen. Daardoor konden zijn armen opgeheven blijven totdat de zon onderging. Zo versloeg Jozua het leger van Amalek tot de laatste man." (Exodus 17:8-13)

Israël is het volk van God. Ze zijn op weg naar het land dat God hen beloofd heeft. Toen ze als slaaf in Egypte verbleven, tijdens hun bevrijding, tijdens de tocht door de woestijn, telkens weer eist God van Zijn volk dat ze Hem vertrouwen. "Vertrouw op de Heer met heel je hart, steun niet op eigen inzicht." (Spreuken 3:5) God wil, dat Zijn volk in alle omstandigheden alles van Hém verwacht. Dat ze in alle omstandigheden allereerst in geloof omhoog kijken. Ik moet denken aan de geschiedenis in Numeri 21, die zich eveneens afspeelt in de woestijn. De Israëlieten zijn aan het mopperen omdat brood en water op zijn en ze zat zijn van het manna dat God hen als eten geeft. Als straf voor het gemopper en het ongeloof stuurt God giftige slangen, waardoor velen stierven. "Daarop ging het volk naar Mozes. 'We hebben gezondigd,' zeiden ze, 'want we hebben de Heer en u verwijten gemaakt. Bid tot de Heer dat Hij ons van die slangen verlost.'" (Numeri 21:7) En als Mozes vervolgens bidt, geeft God hem opdracht om een slang te maken en die op een staak te zetten. "Iedereen die gebeten is en daar naar kijkt, blijft in leven." (Numeri 21:8) Zéggen dat je berouw hebt is één ding, bidden tot God ook, maar wat doe je met Zijn antwoord? Heb je geloof en vertrouwen, dat Hij zal doen wat Hij zegt, vóórdat je het hebt gezien? Alleen degenen die in geloof omhoog keken naar de koperen slang op de staak werden genezen en gered. Alleen wanneer er geloof is, is er redding, eeuwige redding! "Waarachtig, ik verzeker u: wie gelooft, heeft eeuwig leven." (Johannes 6:47) Zonder geloof van onze kant, zetten we God buitenspel.

Terug naar het achterhoedegevecht ... Mijn aandacht gaat vooral uit naar de opgeheven handen van Mozes. Dezelfde houding waarin ook werd gebeden. Door deze houding van Mozes wordt zichtbaar, dat Israël de overwinning en de zegen echt van God moet verwachten. Zodra de handen naar beneden gaan, en je dus eigenlijk weer terug bent bij jezelf, krijgt de vijand de overhand. Er is alleen overwinning, wanneer je alles van God verwacht!

Maar de armen van Mozes worden zwaar ... Het is een lang gevecht en Mozes is op een gegeven moment niet meer in staat zijn armen nog langer omhoog te houden. Maar dan zijn daar Aäron en Chur. Twee sterke leiders, die hun verantwoordelijkheid nemen! Wanneer Mozes het zelf niet meer kan, komen zij hem ondersteunen. Ze zorgen dat Mozes kan zitten op een steen en samen zorgen ze er voor dat zijn handen op God gericht blijven. En zo kan de strijd door gaan en behaalt Israël met de hulp van God de overwinning. Een overwinning de kracht van het geloof!

En dat moet Israël zich blijven herinneren! Dit mogen ze nooit vergeten! "De HEER zei tegen Mozes: ‘Leg deze overwinning in een oorkonde vast, zodat niemand die ooit zal vergeten, en overtuig Jozua ervan dat ik zal zorgen dat niets op aarde nog aan het volk van Amalek herinnert.’ Toen bouwde Mozes een altaar, en hij noemde het ‘De HEER is mijn banier’. Hij zei: ‘Omdat Amalek de hand heeft durven opheffen tegen de troon van de HEER, zal de HEER strijd voeren tegen Amalek, in alle komende generaties.’" (Exodus 17:14-16)

En omdat het in de Bijbel staat, is het voor ons allemaal een les om nooit te vergeten! Ook wij zitten midden in een achterhoedegevecht. Op het ene moment zullen we er misschien weinig van merken, op andere momenten des te meer! Jezus heeft satans macht gebroken. De vijand is verslagen. Maar hij legt zich er niet bij neer! En daarom waarschuwt Petrus ook: "Wees waakzaam, wees op uw hoede, want uw vijand, de duivel, zwerft rond als een brullende leeuw, op zoek naar prooi. Stel u tegen hem teweer, gesterkt door uw geloof, in het besef dat uw broeders en zusters, waar ook ter wereld, onder hetzelfde leed gebukt gaan." (1 Petrus 5:8-9) Een achterhoedegevecht, maar een hele gevaarlijke. En alleen geloof zal ons leiden naar de overwinning! Een overwinning die al ís behaald toen Jezus stierf aan het kruis en opstond uit het graf! "De dood is opgeslokt en overwonnen. Dood waar is je overwinning? Dood waar is je angel? De angel van de dood is de zonde, en de zonde ontleent haar macht aan de wet. Maar laten we God danken, die ons door Jezus Christus, onze Heer, de overwinning geeft." (1 Koritiërs 15:54-57) 

Tot de dag dat Jezus terug komt, zal het achterhoedegevecht door gaan. En net als Mozes kunnen we in een situatie komen, dat onze armen zwaar worden en we haast niet meer op onze benen kunnen staan. Juist dan hebben we krachtige mensen nodig om ons heen! Broers en zussen met een krachtig geloof, die je helpen om even te kunnen zitten, die je ondersteunen om je armen omhoog te kunnen houden. Zie je een broer of een zus, die het moeilijk heeft? Die om wat voor reden dan ook het zwaar heeft, aangevallen wordt door de vijand? Iemand voor wie de strijd alleen te zwaar is? Iemand bij wie het even niet lukt om de focus op God te houden, om te vertrouwen op God, om te geloven? Wees dan een steun voor hem of haar! Ga er naast staan! Biedt een plek aan om even te zitten. Help hem of haar om zijn of haar armen omhoog te houden naar God. Samen in geloof de overwinning veilig stellen! Je ziet dat ook terug in bijvoorbeeld Jacobus 5:14-16: "Laat iemand die ziek is de oudsten van de gemeente bij zich roepen; laten ze voor hem bidden en hem met olie zalven in de naam van de Heer. Het gelovige gebed zal de zieke redden, en de Heer zal hem laten opstaan. Wanneer hij gezondigd heeft, zal het hem vergeven worden. Beken elkaar uw zonden en bid voor elkaar, dan zult u genezen. Want het gebed van een rechtvaardige is krachtig en mist zijn uitwerking niet." 

Nu al wordt de overwinning zichtbaar wanneer we staan in de kracht van het geloof. "In dit alles zijn wij meer dan overwinnaars door Hem, die ons heeft liefgehad." (Romeinen 8:37 NBG51) "Hij heeft in zijn lichaam onze zonden het kruishout op gedragen, opdat wij, dood voor de zonde, rechtvaardig zouden leven. Door zijn striemen bent u genezen." (1 Petrus 2:24) Lees goed wat hier staat! Wanneer Jezus Heer is in je leven ben je: "dood voor de zonde, rechtvaardig en bén je genezen!" Dat is in Christus je nieuwe identiteit. Niet pas later, maar nu al! Dat is de basis van het geloof.

In dát geloof kan Paulus op zijn leven terug kijken en zeggen: "Mijn bloed wordt al als een offer uitgegoten, het moment waarop ik heen ga nadert. Maar ik heb de goede strijd gestreden, de wedloop volbracht, het geloof behouden. Nu wacht mij de krans van de gerechtigheid die de Heer, de rechtvaardige rechter, aan mij zal geven op de grote dag; en niet alleen aan mij maar aan allen die naar zijn komst hebben uitgezien." (1 Timoteüs 4:6-8) Midden in het achterhoedegevecht weet Paulus zich al overwinnaar. Ook hij werd ondersteund door krachtige gelovigen en trouwe bidders. En nu kan hij, net als destijds Mozes zeggen: "De HEER is mijn banier!" Samen God danken, omdat Hij de overwining geeft!

Wanneer we zo als broers en zussen in het geloof om elkaar heen staan, zullen we nu al momenten van overwinning meemaken. In ons eigen leven én in het leven van de mensen aan wie wij het evangelie vertellen. "Degenen die tot geloof zijn gekomen, zullen herkenbaar zijn aan de volgende tekenen: in mijn naam zullen ze demonen uitdrijven, ze zullen spreken in onbekende talen,  met hun handen zullen ze slangen oppakken en als ze een dodelijk gif drinken zal dat hun niet deren, en ze zullen zieken weer gezond maken door hun de handen op te leggen.’" (Marcus 16:17-18)

Nog één maal terug naar het achterhoedegevecht ... We hebben gezien, dat allereerst geloof nodig is. Dat we elkaar daarbij moeten ondersteunen. En tenslotte dat we de overwinning mogen vieren! "De HEER is mijn banier!" Maar daarmee is het nog niet afgelopen ...  "Als de HEERE, uw God, u rust gegeven heeft van al uw vijanden van rondom, in het land dat de HEERE, uw God, u als erfelijk bezit geeft om dat in bezit te nemen, moet het zó zijn dat u de gedachtenis aan Amalek van onder de hemel uitwist. Vergeet het niet!" (Deuteronomium 25:19) Wanneer de strijd voorbij is, dan is het zaak om álles wat ons aan de vijand herinnert uit ons leven te bannen. Uitwissen ... dat is heel radicaal en onomkeerbaar! "Omdat deze beloften ons zijn gegeven, geliefde broeders en zuster, moeten we onszelf reinigen van alle lichamelijke en geestelijke smetten en vol ontzag voor God ons hele leven heiligen." (2 Korintiërs 7:1) Waarom? Omdat God zegt: "Wees heilig, want Ik ben heilig." (1 Petrus 1:13-16) Daarin wordt de overwinning volledig zichtbaar en daarmee het Koninkrijk van God! Waar het Licht is moet de duisternis wijken. "Als Christus echter in u leeft, bent u door de zonde welliswaar sterfelijk, maar de Geest schenkt u leven, omdat u door God als rechtvaardig bent aangenomen. Want als de Geest van hem die Jezus uit de dood heeft opgewekt in u woont, zal hij die Christus heeft opgewekt ook u die sterfelijk bent, levend maken door zijn Geest, die in u leeft." (Romeinen 8:10-11)

"Laat uw geest daarom voortdurend paraat zijn, wees waakzaam en vestig al uw hoop op de genade die u ontvangen zult wanneer Jezus Christus zich openbaart. Wees als gehoorzame kinderen en geef niet opnieuw toe aan de begeerten waardoor u vroeger, toen u nog onwetend was, werd beheerst, maar leid een leven dat in alle opzichten heilig is, zoals Hij die u geroepen heeft heilig is. Er staat immers geschreven: 'Wees heilig, want ik ben heilig.'" (1 Petrus 1:13-16)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten