zondag 25 december 2016

Rust vinden aan de voeten van Jezus

Aan Uw voeten Heer
'Het kan eenzaam zijn als koning. Mensen doen vreemd als ze ze bij mij in de buurt zijn. Ze vragen om gunsten. Ze proberen indruk op me te maken. Ze komen met al hun klachten bij me.' 'Maar, is een koning daar niet voor?' vroeg het meisje. 'Zeker wel, antwoordde de koning, maar er zijn momenten waarop ik gewoon bij mijn mensen wil zijn. Er zijn momenten waarop ik met mijn mensen wil praten, om te horen hoe hun dag was, om wat te lachen, om af en toe te huilen. Er zijn momenten, dat ik gewoon hun vader wil zijn.' (Uit het prentenboek 'Kom zoals je bent' van Max Lucado)

Wij hebben vaak zoveel verlangens ... Verlangens die we delen met God. Maar ook verlangens waar we mee aan de slag gaan; die ons in beweging zetten, omdat we in het vervullen van die verlangens een bepaalde rust vinden. Maar tegelijk ontstaan er weer nieuwe verlangens. Verlangens die ook weer vervuld moeten worden. En zo kan er een voortdurende onrust zijn binnen in ons ...

Maar wat als we het nu eens omdraaien? Wat als we ons nu eens niet afvragen wat ons verlangen is richting Jezus, maar ons afvragen wat het verlangen van Jezus is? Laten we op zoek gaan naar wat Jezus daar over zegt ...


"En toen Hij in Bethanië was, in het huis van Simon de melaatse, kwam er, toen Hij aanlag, een vrouw met een albasten fles met zuivere, kostbare narduszalf en nadat zij de albasten fles gebroken had, goot zij hem uit op Zijn hoofd. En er waren er sommigen die verontwaardigd waren bij zichzelf en zeiden: Waartoe diende deze verkwisting van de zalf? Want die had voor meer dan driehonderd penningen (ongeveer €15.000,-) verkocht en aan de armen gegeven kunnen worden; en zij vielen scherp tegen haar uit. Maar Jezus zei: Laat haar met rust. Waarom valt u haar lastig? Zij heeft een goed werk aan Mij verricht. Want de armen hebt u altijd bij u en wanneer u wilt, kunt u hun weldoen, maar Mij hebt u niet altijd. Zij heeft gedaan wat zij kon; zij heeft van tevoren Mijn lichaam gezalfd voor de begrafenis. Voorwaar, Ik zeg u: Overal waar dit Evangelie gepredikt zal worden in heel de wereld, zal ook tot haar gedachtenis gesproken worden over wat zij gedaan heeft. (Marcus 14:3-9)

Een opvallende uitspraak van Jezus! "Overal waar dit Evangelie gepredikt zal worden in heel de wereld, zal ook tot haar gedachtenis gesproken worden over wat zij gedaan heeft." Wanneer het gaat over het 'Evangelie van het Koninkrijk', wanneer het gaat over Jezus die naar de aarde kwam om het Koninkrijk zichtbaar te maken, dan moet het ook gaan over deze vrouw. Dat is wat Jezus hier zegt. Deze vrouw onderscheidt zich blijkbaar van de andere mensen. Jezus ziet iets bij haar, waar Hij de vinger bij wil leggen. Niet alleen voor de aanwezigen op dat moment, maar voor iedereen die het Evangelie te horen krijgt!

Sommigen van de aanwezigen maken zich druk om de 'verspilling' van de dure nardusolie. Wanneer je het zou verkopen, had je er een heleboel armen mee kunnen helpen! Hun focus ligt op de wereld om hen heen. De focus van deze vrouw ligt op Jezus! Dat blijkt nog meer, wanneer we het verhaal lezen zoals Lucas het vertelt:

"En een van de Farizeeën vroeg of Hij bij hem kwam eten; en toen Hij het huis van de Farizeeër binnengegaan was, lag Hij aan. En zie, een vrouw in de stad die een zondares was, kwam te weten dat Hij in het huis van de Farizeeër aanlag, en zij bracht een albasten fles met zalf mee. En staande achter Zijn voeten, begon zij huilend Zijn voeten nat te maken met tranen, en zij droogde ze af met het haar van haar hoofd, en zij kuste Zijn voeten en zalfde ze met de zalf.
Toen de Farizeeër die Hem uitgenodigd had, dat zag, zei hij bij zichzelf: Deze Man zou, als Hij een profeet was, wel weten, wie en wat voor vrouw het is die Hem aanraakt, want zij is een zondares. Maar Jezus antwoordde en zei tegen hem: Simon, Ik heb u iets te zeggen. Hij zei: Meester, zeg het.
Jezus zei: Een zekere schuldeiser had twee schuldenaars; de één was vijfhonderd penningen schuldig en de ander vijftig. Toen zij niets hadden om te betalen, schold hij het hun beiden kwijt. Zeg dan: Wie van hen zal hem meer liefhebben? Simon antwoordde en zei: Ik denk dat hij het is aan wie hij het meeste kwijtgescholden heeft. Hij zei tegen hem: U hebt juist geoordeeld.
En Hij keerde Zich om naar de vrouw en zei tegen Simon: Ziet u deze vrouw? Ik ben in uw huis gekomen: water voor Mijn voeten hebt u niet gegeven, maar zij heeft Mijn voeten met tranen nat gemaakt en met het haar van haar hoofd afgedroogd;  u hebt Mij geen kus gegeven, maar vanaf het moment dat zij binnengekomen is, heeft zij niet opgehouden Mijn voeten te kussen; met olie hebt u Mijn hoofd niet gezalfd, maar zij heeft Mijn voeten met zalf gezalfd. Daarom zeg Ik u: Haar zonden, die veel waren, zijn haar vergeven, want zij heeft veel liefgehad; maar aan wie weinig vergeven wordt, die heeft weinig lief.  En Hij zei tegen haar: Uw zonden zijn u vergeven. En zij die mee aanlagen, begonnen bij zichzelf te zeggen: Wie is Deze Die ook zonden vergeeft? Maar Hij zei tegen de vrouw: Uw geloof heeft u behouden; ga heen in vrede!" (Lucas 7:36-50)

De vrouw zalft Jezus niet alleen met olie, maar ze wast ook Zijn voeten! Dat doet ze met haar tranen. De verdere beschrijving van Lucas geeft ons ook wel een idee waar haar tranen vandaan komen. Lucas vertelt, dat ze een 'zondares' is en blijkbaar weten de andere aanwezigen dat ook. Ze verbazen zich er over, dat Jezus dit allemaal toelaat van haar! Weet Hij dan niet dat ...

Natuurlijk weet Jezus wie Hij voor Zich heeft! Een zondares! Juist dus iemand waar Jezus voor op aarde is gekomen dus!

"En toen de Farizeeën dat zagen, zeiden zij tegen Zijn discipelen: Waarom eet uw Meester met de tollenaars en zondaars? Maar Jezus, Die dat hoorde, zei tegen hen: Wie gezond zijn, hebben geen dokter nodig, maar wie ziek zijn. Maar ga heen en leer wat het betekent: Ik wil barmhartigheid en geen offer; want Ik ben niet gekomen om rechtvaardigen tot bekering te roepen, maar zondaars." (Mattheus 9:11-13)

Deze vrouw weet zelf ook drommels goed wat ze gedaan heeft! Ze weet wie Jezus is en waarvoor Hij gekomen is. Ze kent Zijn onderwijs. Ze weet dat Hij gekomen is voor zondaren als zij. Maar ze weet ook, dat er vergeving is voor wie zich bekeert! En waar er vergeving is, zal er vergeving zijn, weten we uit Jacobus 5. Deze vrouw heeft vergeving gekregen en genezing ervaren. En ze kan niet anders dan Jezus de hoogste eer geven, door Zijn voeten te wassen en Hem te zalven met misschien wel het kostbaarste dat ze heeft!

Johannes haalt deze vrouw uit de anonimiteit. Als hij vertelt over Lazarus die ziek is, en later ook sterft, dan zegt Johannes: "Maria nu was het die de Heere gezalfd heeft met mirre en Zijn voeten afgedroogd heeft met haar haren; haar broer Lazarus was ziek." (Johannes 11:2)

Deze vrouw, deze 'zondares', deze Maria, kende Jezus goed! Jezus had haar broer Lazarus uit de dood opgewekt! Uit die geschiedenis weten we ook, dat Jezus haar lief had: "Jezus nu had Martha en haar zuster en Lazarus lief." (Johannes 11:5)

Uit het verhaal van Lazarus weten we, dat zijn twee zussen heel verschillend zijn. Zodra Jezus bij hun huis in de buurt komt, snelt Martha hem tegemoet!

"Zodra Martha dan hoorde dat Jezus kwam, ging zij Hem tegemoet, maar Maria bleef in huis zitten. Martha nu zei tegen Jezus: Heere, als U hier geweest was, zou mijn broer niet gestorven zijn,  maar ook nu weet ik dat God U alles wat U van God vraagt, geven zal." (Johannes 11:20-22)

Martha spreekt Jezus direct aan op dat wat Hij had kunnen doen voor Lazarus. Ze onderneemt zelf actie. Maria wacht af ... ze wacht tot ze geroepen wordt.

"En na dit gezegd te hebben ging zij weg en riep Maria, haar zuster, onopgemerkt en zei: De Meester is er en Hij roept u.  Zodra die dat hoorde, stond zij snel op en ging naar Hem toe." (Johannes 11:28-29)

En dan blijkt nog eens het verschil tussen Martha en Maria!

" Zodra dan Maria kwam waar Jezus was, en Hem zag, viel zij aan Zijn voeten en zei tegen Hem: Heere, als U hier geweest was, zou mijn broer niet gestorven zijn. Toen Jezus haar dan zag huilen, en ook de Joden die met haar meekwamen, zag huilen, werd Hij heftig in de geest bewogen en raakte innerlijk in beroering." (Johannes 11:32-33)

Martha is degene die onderneemt, die stappen zet, die als het ware gaat halen bij Jezus wat ze nodig heeft. Maria is degene, die wacht tot ze geroepen wordt. En als ze dan geroepen wordt, dan valt ze aan de voeten van Jezus neer. Ze aanbidt Hem voor Wie Hij is. Net als Martha zegt ook zij tegen Jezus, dat Hij haar broer had kunnen redden. Bij Martha klinkt het haast verontwaardigd. Ze vraagt Jezus als het ware om alsnog te doen, wat Hij eerder al had kunnen doen. Maria daarentegen valt aan Jezus' voeten neer. En in die houding van eerbied en onderdanigheid getuigt ze van haar geloof. 'U had mijn broer kunnen redden!' Dat Jezus dat niet heeft gedaan, doet niets af aan haar geloof en vertrouwen. En verder kan ze alleen maar huilen. Met haar verdriet aan de voeten van Jezus. Haar verdriet raakt Hem diep. Jezus wordt 'heftig in de geest bewogen en raakte innerlijk in beroering', staat er.

Het 'in de geest bewogen zijn' wordt hier in het Grieks aangeduid met een woord, dat een afgeleide is van 'boos zijn'. Met precies ditzelfde woord wordt ook de boosheid van de mensen aangeduid toen Maria dat flesje nardusolie 'verspilde'. Het woord wordt ook gebruikt wanneer Jezus twee blinden geneest en hen 'streng verbiedt' om er over te praten. Het gaat als het ware om een soort boosheid of strengheid vanuit een bepaalde autoriteit. Ook wanneer Jezus Lazarus uit het graf tevoorschijn roept, wordt dit zelfde woord gebruikt. Jezus spreekt met autoriteit!

Voor het 'innerlijk in beroering zijn' wordt het woord 'tarasso' gebruikt. Dit woord wordt gebruikt om een emotie uit te drukken die je in beweging zet. Het raakt je van binnen, maar vervolgens ga je daar naar handelen.

Het verdriet van Maria, aan de voeten van Jezus, raakt een gevoelige snaar bij Jezus. Hij ervaart een soort geestelijke boosheid, een innerlijke drive. Een houding van 'en nu zal ik eens laten zien wie het voor het zeggen heeft'.

Uit Johannes 12 weten we, dat Martha en Lazarus ook bij de maaltijd waren in het huis van Simon de Farizeeër oftewel Simon de Melaatse. En ook hier zien we het contrast tussen Martha en Maria. Martha bediende de gasten, terwijl Maria knielt aan de voeten van Jezus om Hem alle eer te bewijzen. En dat brengt ons meteen ook bij een derde geschiedenis waar we Martha en Maria samen aantreffen.

"Het gebeurde, toen zij onderweg waren, dat Hij in een dorp kwam. En een vrouw van wie de naam Martha was, ontving Hem in haar huis. En zij had een zuster die Maria heette, die ook aan de voeten van Jezus zat en naar Zijn woord luisterde. Maar Martha was druk bezig met bedienen. Nadat zij erbij was komen staan, zei zij: Heere, trekt U het Zich niet aan dat mijn zuster mij alleen laat bedienen? Zeg toch tegen haar dat zij mij helpt. Jezus antwoordde en zei tegen haar: Martha, Martha, u bent bezorgd en maakt u druk over veel dingen.  Slechts één ding is nodig. Maria heeft het goede deel uitgekozen, dat niet van haar zal worden afgenomen." (Lucas 10:38-42)

Martha handelt uit bezorgdheid, de zorg voor anderen, de zorg voor zichzelf. Deze zorgen maken haar van binnen onrustig. Ze moet als het ware in beweging komen om die onrust weg te nemen.

Maria heeft echter "het goede deel uitgekozen". Je kunt dit ook vertalen met het "heilzame deel". En let op wat Jezus hier zegt! Maria heeft dit deel "uitgekozen". Een bewuste handeling dus! Natuurlijk had zij de gasten kunnen gaan bedienen. Maar dat is niet waar ze voor kiest. Zij kiest voor een plek aan de voeten van Jezus!

Martha is als het ware een voortdurend slachtoffer van haar innerlijke onrust. Daar moet ze wat mee. Ze moet op zoek naar een oplossing, naar een manier om van die onrust af te komen. En zo is ze aldoor in de weer!

Maria echter staat boven haar eigen gevoelens. En ik denk, dat dat alles te maken heeft met de vergeving die ze heeft gekregen. Maria ziet zichzelf niet meer als zondaar! Maria leeft vanuit de vergeving die ze heeft ontvangen van Jezus. Het heeft haar bevrijd van haar eigen gevoel. Het heeft haar genezen van haar innerlijke pijn. Maria heeft ervaren, dat er geen heilzamere plek op aarde is, dan aan de voeten van Jezus. Alleen daar is innerlijke rust te vinden.

De vraag die naar ons toe komt is: Wat doen wij met onze innerlijke onrust? Gaan we de barricaden op? Gaan we vechten tegen de onrust en op zoek naar oplossingen? Of vinden we rust aan de voeten van Jezus? Zetten we Jezus als het ware voor ons aan het werk? Of knielen we aan zijn voeten om Hem te aanbidden en te luisteren naar Zijn onderwijs? Is er diep in ons toch nog iets van onrust of een idee dat we zelf nog iets bij moeten dragen? Of leven we uit de vergeving die we hebben ontvangen?

Durven we, net als Maria, te kiezen? Te kiezen voor een plek aan de voeten van Jezus? Gewoon met lege handen. Gewoon zoals je bent. Zijn als een kind. Gewoon om bij Hem te zijn. Om Hem te aanbidden.

'Het kan eenzaam zijn als koning. Mensen doen vreemd als ze ze bij mij in de buurt zijn. Ze vragen om gunsten. Ze proberen indruk op me te maken. Ze komen met al hun klachten bij me. Maar, is een koning daar niet voor? vroeg het meisje. Zeker wel, antwoordde de koning, maar er zijn momenten waarop ik gewoon bij mijn mensen wil zijn. Er zijn momenten waarop ik met mijn mensen wil praten, om te horen hoe hun dag was, om wat te lachen, om af en toe te huilen. Er zijn momenten, dat ik gewoon hun vader wil zijn.' (Uit het prentenboek 'Kom zoals je bent' van Max Lucado)

Jezus wijst ons zelf de weg: Kies voor het meest heilzame deel, de meest heilzame plek!

Aan Uw voeten, Heer, is de hoogste plaats!

3 opmerkingen:

  1. Prachtige uitleg van de Bijbelverhalen van Maria en Marthe! Juist een uitleg die ik op dit moment nodig had in mijn leven! Een grote dank hiervoor! God is met je!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Bedankt voor het delen! Voor ons ook weer een bemoediging! Gods zegen gewenst!

      Verwijderen