zondag 12 februari 2017

Heeft Jezus ook in jouw storm het laatste woord?

Heeft Jezus ook in jouw storm het laatste woord?
Het blijft een indrukwekkend verhaal: de storm op het meer. Na een lange dag onderwijs geven over het Koninkrijk van God stelt Jezus Zijn leerlingen voor om naar de overkant te varen. In het begin van Marcus 4 lezen we, dat er zich een "grote menigte" verzameld had. Zoveel mensen, dat Jezus in een boot stapt en een stukje het meer op gaat. Vanuit de boot vertelt Jezus de mensen op de oever 4 gelijkenissen over het Koninkrijk.

kenmerken van het Koninkrijk
Eerst vertelt Hij over zaad dat gezaaid wordt en op verschillende soorten ondergrond terecht komt. Zaad kan niet groeien zonder goede ondergrond. Langs de weg wordt het weggepikt door de vogels. Op de steenachtige ondergrond ontkiemt het snel, maar zodra de zon er op schijnt, verschroeit het. Tussen het onkruid wordt het langzaam verstikt. Alleen het zaad, dat in goede grond terecht komt, groeit op tot grote planten om daarna vrucht te dragen. Gods Woord kan geen vrucht dragen als je het laat wegpikken door de leugens die satan je influistert, als je het laat verdorren zodra je in moeilijke omstandigheden terecht komen of het laat verstikken door alles wat het leven in dit aardse bestaan te bieden heeft. Gods Woord kan alleen vrucht dragen als het echt een plek in je hart en je gedachten krijgt, daar wortel kan schieten, ruimte krijgt om te groeien en dagelijks gevoed wordt. Gods Woord kan alleen vrucht dragen als je er echt mee aan de slag gaat. Dat is het eerste principe van het Koninkrijk die Jezus de mensen duidelijk maakt.

Het tweede principe waar Jezus op wijst is, dat het licht alle ruimte moet krijgen om te schijnen. Soms gaat het leven door een donker dal. Kom je terecht in situaties waar je niet meer ziet hoe je verder kan. Soms kun je letterlijk geen hand voor ogen meer zien. Dat is hier op deze aarde soms de realiteit. En juist dan komt het er op aan: Wat doe je dan? "Al ging ik ook door een dal vol schaduw van de dood, ik zou geen kwaad vrezen, want U bent met mij; Uw stok en Uw staf, die vertroosten mij." zegt Psalm 23:4. Blijf je verstijfd van angst staan of geef je je vol vertrouwen over aan God, laat je je corrigeren als dat nodig is en ga je de weg die Hij je wijst? Luister je naar wat God tegen je zegt? "Uw woord is een lamp voor mijn voet en een licht op mijn pad." zegt Psalm 119:105. Alleen Gods Woord brengt licht in de duisternis. Alleen wanneer je Gods Woord opent, het hardop uitspreekt en aan neemt met je hart, dán zul je merken dat er weer perspectief is. Dat je weer kunt zien hoe je verder moet. Soms omdat je weer zicht krijgt op de weg die je moet gaan, dwars door bepaalde omstandigheden heen. Maar soms ook, omdat er dingen in je hart aan het licht komen. Bepaalde zonden die een belemmering zijn in je leven, waardoor je niet tot je doel komt. Pas wanneer die aan het licht komen en opgeruimd worden, kun je weer verder. Een pijnlijk, maar noodzakelijk proces.

Een derde principe van het Koninkrijk die Jezus onder de aandacht brengt is het relativeren van de rol die je als mens speelt. Je kunt als mens zaad zaaien, maar aan het hele proces van ontkieming en groei kun je niets bijdragen. Je kunt alleen maar afwachten. Pas als er vrucht is, kun je weer in actie komen om te oogsten. Maar dan ben je meteen ook weer terug bij af. Dan begint het hele proces opnieuw. Je mag zaaien, je mag oogsten, maar alles wat daar tussenin gebeurt, valt buiten jouw invloedssfeer. "In de morgen zijn zij als het gras dat opkomt: in de morgen bloeit het en komt het op, 's avonds wordt het afgesneden en het verdort." zegt Psalm 90:5-6. Met al je gezwoeg voeg je geen dag aan je leven toe. "Want is er een mens wiens zwoegen met wijsheid, met kennis en met bekwaamheid geschiedt, hij moet die als zijn deel overgeven aan een mens die er niet voor gezwoegd heeft. Ook dat is vluchtig en een groot kwaad. Ja,  wat heeft de mens aan al zijn zwoegen en aan wat zijn hart najaagt, waarvoor hij zwoegt onder de zon?" (Prediker 2:21-22)

Het vierde en laatste principe van het Koninkrijk waarover Jezus vertelt, is dat schijn bedriegt. Soms lijkt iets totaal onbelangrijk. Doe je iets waarvan je het idee hebt, dat het er nauwelijks iets toe doet. Maar vergis je niet! Juist iets wat in jouw ogen, of in de ogen van anderen, heel onbelangrijk lijkt, kan uitgroeien tot iets heel groots. Iets wat grote impact heeft in het leven van anderen. Een hand op iemands schouder kan het begin zijn van een totale ommekeer in iemands leven, omdat in die ene hand iemand de liefde van God ervaart waar hij of zij zo enorm naar snakte. Jouw gebed voor iemand kan het begin zijn van een proces waardoor iemand zijn leven aan Jezus geeft. Een tekst die jij deelt, al was het maar omdat jet het zelf zo mooi vond, kan en vonkje zijn waardoor iemand in vuur en vlam komt te staan voor God. "Het medicijn van de tong is een boom des levens." (Spreuken 15:4)

uitleg en praktijkles
En dan wordt het avond ... Voor de mensen op de wal vindt Jezus het genoeg. Jezus weet, dat de mensen veel van Zijn onderwijs niet ten volle zullen begrijpen. "Maar Hij verklaarde alles aan Zijn discipelen als zij alleen waren." (Marcus 4:34). Privé-uitleg van Jezus! Aan de mensen vertelde Jezus gelijkenissen. Zij waren nog niet toe aan de volle waarheid. Maar, aan Zijn leerlingen legde Hij alles uit!

"Laten we overvaren naar de overkant." zegt Jezus tegen Zijn leerlingen (Marcus 4: 35). De dag is voorbij. Tijd om de rust op te zoeken. Maar wanneer ze onderweg zijn naar de overkant steekt ineens een storm op. Zelfs de doorgewinterde vissers onder de leerlingen van Jezus worden er door overvallen. Ze hebben de storm niet aan zien komen. En de storm is zo heftig, dat ze allemaal bang zijn, dat ze vergaan. Behalve Jezus ...  Hij slaapt! "Meester, bekommert U Zich er niet om dat wij vergaan?" (Marcus 4:38) En dan volgt voor de discipelen de vijfde les over het Koninkrijk van God! Een les van 3 woorden: "Zwijg, wees stil!" (Marcus 4:39) Het vijfde principe dat Jezus deze dag aan Zijn leerlingen wil duidelijk maken: Niet de storm, maar Jezus heeft het laatste Woord! "En de wind ging liggen en er kwam een grote stilte." (Marcus 4:39) 

Het oorverdovende lawaai van de storm heeft plaats gemaakt voor complete stilte. Hoe onwerkelijk en indrukwekkend moet dat geweest zijn! Nog nooit zal stilte zo stil zijn geweest voor de leerlingen. En midden in die stilte stelt Jezus Zijn leerlingen twee vragen: "Waarom bent u zo angstig? Hebt u dan geen geloof?" (Marcus 4:40) Jezus legt hier een verband tussen hun angst en hun geloof, of beter gezegd, hun gebrek aan geloof. Midden in de storm had niet hun geloof in Jezus het laatste woord, maar hun angst om te vergaan.

de Geest overtuigt van de waarheid
Jezus had hen álles uitgelegd. En toch mist er nog iets: geloof! 'Pistis' staat er, dat wil zeggen: ' overtuigd zijn van de waarheid'. Verstandelijk hadden ze het misschien allemaal op een rijtje, maar om de theorie vervolgens ook toe te passen gaat nog een stap verder. Ik moet denken aan de woorden van Jezus tegen de Samaritaanse vrouw: "Maar de tijd komt en is er nu, dat de ware aanbidders de Vader zullen aanbidden in geest en waarheid, want de Vader zoekt wie Hem zo aanbidden. God is Geest en wie Hem aanbidden, moeten Hem aanbidden in geest en waarheid." (Johannes 4:23-24) De 'waarheid' had Jezus hen verteld en uitgelegd, maar voor geloof is meer nodig: de Geest.

Jezus heeft gezaaid. Maar hun harten zijn nog harten van steen. Ze zijn mensen, "die, als zij het Woord gehoord hebben, het meteen met vreugde ontvangen, en geen wortel in zichzelf hebben, maar zij zijn mensen van het ogenblik; als er later verdrukking of vervolging komt omwille van het Woord, struikelen zij meteen." (Marcus 4:16-17) In hen moet gebeuren, wat Ezechiël profeteerde: "Ik zal hun  één hart geven en een nieuwe geest in uw binnenste geven. Ik zal het hart van steen uit hun vlees wegdoen en hun een hart van vlees geven." (Ezechiël 11:19) Pas dán kan het zaad van het Woord echt wortel schieten en vrucht dragen. Het ontbreekt de leerlingen van Jezus nog aan de kracht van de Heilige Geest. Geloof is immers een vrucht van de Heilige Geest (Efeze 5:22).

De leerlingen van Jezus hebben de Geest nodig. De Geest waarover Jezus later zegt: "Maar Ik zeg u de waarheid: Het is nuttig voor u dat Ik wegga, want als Ik niet wegga, zal de Trooster niet naar u toe komen;  maar als Ik heenga, zal Ik Hem naar u toe zenden. En als Die gekomen is, zal Hij de wereld overtuigen van zonde, van gerechtigheid en van oordeel: van zonde, omdat zij niet in Mij geloven; van gerechtigheid, omdat Ik heenga naar Mijn Vader en u Mij niet meer zult zien; en van oordeel,  omdat de vorst van deze wereld veroordeeld is. Nog veel heb Ik tegen u te zeggen, maar u kunt het nu niet dragen. Maar wanneer Die komt, de Geest van de waarheid,  zal Hij u de weg wijzen in heel de waarheid,  want Hij zal niet vanuit Zichzelf spreken, maar wat Hij gehoord zal hebben, zal Hij spreken, en de toekomstige dingen zal Hij u verkondigen. Die zal Mij verheerlijken, want Hij zal het uit het Mijne nemen en het u verkondigen. Alles wat de Vader heeft, is het Mijne; daarom heb Ik gezegd dat Hij het uit het Mijne zal nemen en het u zal verkondigen." (Johannes 16:7-15)

De leerlingen van Jezus zijn totaal van de kaart. Ze "vreesden met grote vrees" zegt Marcus 4:41 en ze zeggen tegen elkaar: "Wie is Deze toch, dat zelfs de wind en de zee Hem gehoorzaam zijn?" Het onderwijs leken ze nog te kunnen bevatten, maar wanneer de kracht van God zichtbaar wordt, dan wordt het hen teveel. Midden in de storm ervaren ze, dat niet de storm, maar Jezus het laatste woord heeft! Ze zijn vol ontzag! Dat ook zij later met dezelfde kracht en autoriteit zullen spreken in Jezus' Naam, kunnen ze nu nog niet vermoeden!

angst of vertrouwen
En hoe zit het met jou? Is jouw geloof alleen maar 'kennis van en inzicht in de feiten' of ook een 'overtuigd zijn van de waarheid'? Aanbid je God "in Geest en in Waarheid"? Ken je de kracht van God in je leven? Wat als er een storm opsteekt in je leven? Wie of wat heeft dan het laatste woord? De angst of het geloof in Jezus? Roep je het uit naar God: "Bekommert U Zich er niet om dat wij vergaan?" Of spreek je Psalm 23 na: Al ging ik ook door een dal vol schaduw van de dood, ik zou geen kwaad vrezen, want U bent met mij" (Psalm 23:4) "Als God voor ons is, wie zal tegen ons zijn? Hoe zal Hij, Die zelfs  Zijn eigen Zoon niet gespaard maar voor ons allen overgegeven heeft, ons ook met Hem niet alle dingen schenken?" (Romeinen 8:31-32)

Mozes stond met de Israëlieten ingesloten tussen de Schelfzee voor hen en de vijand achter hen en hij zei: "Wees niet bevreesd, houd stand, zie het heil van de HEERE dat Hij vandaag nog voor u zal bewerken! Want de Egyptenaren die u vandaag ziet, zult u tot in eeuwigheid niet meer terugzien. De HEERE zal voor u strijden, en ú moet stil zijn. Toen zei de HEERE tegen Mozes: Wat roept u tot Mij? Spreek tot de Israëlieten en zeg dat zij opbreken. En u, hef uw staf op, strek uw hand uit over de zee en splijt hem doormidden, zodat de Israëlieten door het midden van de zee op het droge kunnen gaan." (Exodus 14:13-16) 

Jaren later staan de Israëlieten weer aan de waterkant. "En zodra de dragers van de ark tot aan de Jordaan kwamen, en de voeten van de priesters die de ark droegen, in het water gedompeld waren, aan de rand van het water – de Jordaan was helemaal  buiten zijn oevers getreden  al de dagen van de oogst – bleef het water dat van bovenaf kwam, staan. Het bleef staan als een dam heel ver weg bij de stad Adam, die naast Sarthan ligt. En het water dat naar de zee van de Vlakte, de Zoutzee, stroomde, verdween; het werd afgesneden. Toen stak het volk over, tegenover Jericho. Maar de priesters die de ark van het verbond van de HEERE droegen, stonden op het droge, in het midden van de Jordaan, onbeweeglijk. En heel Israël stak over op het droge, tot heel het volk het oversteken van de Jordaan voltooid had." (Jozua 3:15-17)

Wat doe je als je midden in een storm belandt? Ga je zélf de strijd aan of ga je staan in geloof en laat je God de strijd voeren? Ga je staan in geloof en spreek je in Jezus' Naam de storm toe: "Zwijg, wees stil!"? Wat doe je als je geen pad zien naar de overkant? Ga je zelf ploeteren om een pad maken naar de overkant? Of zet je in geloof je voeten in het water en verwacht je dat God je veilig naar de overkant zal brengen, omdat dat is wat Hij belooft.

het laatste woord
Nadat Jezus gedoopt is, wordt Hij de woestijn in geleid, lezen we in Mattheüs 4:1. Daar komt satan om Hem te verzoeken. Er steekt als het ware een storm op in het leven van Jezus. Maar elke windvlaag, elke verzoeking waar satan mee komt, wordt door Jezus afgeslagen. Hoe? Door te citeren uit wat 'er geschreven staat'. Jezus citeert uit de Bijbel. Jezus citeert de waarheid, om zo de leugen te ontmaskeren. "Zwijg, wees stil!" En satan kan niet anders dan gehoorzamen. Jezus heeft het laatste woord!

Later als Jezus hangt aan het kruis lijkt alle hoop verloren. Het Koninkrijk van God zo klein als een mosterdzaadje. Maar ... niet de dood, maar Jezus heeft het laatste woord! "Vader, in Uw handen beveel Ik Mijn geest. En toen Hij dat gezegd had, gaf Hij de geest." (Lucas 23:46) Het leven wordt Hem niet afgenomen, maar Hij 'geeft' Zijn leven. Drie dagen later staat Hij op uit het graf! Niet wat satan mensen wil doen geloven, maar wat 'staat geschreven' is de waarheid!

"Maar de tijd komt en is er nu, dat de ware aanbidders de Vader zullen aanbidden in geest en waarheid, want de Vader zoekt wie Hem zo aanbidden. God is Geest en wie Hem aanbidden, moeten Hem aanbidden in geest en waarheid." (Johannes 4:23-24) Is dat hoe je herkenbaar bent, ook als het stormt? Geef je angst de ruimte of geef je Jezus de ruimte? Ga je vechten of ga je aanbidden? 

In Handelingen 16 lezen we hoe Paulus en Silas gemarteld worden en gevangen gezet met hun voeten in het blok. Juist door het verkondigen van het evangelie en het demonstreren van de kracht van het Koninkrijk van God zijn Paulus en Silas in een storm beland. Maar ... niet de angst heeft het laatste woord. Paulus en Silas hebben geloof. Hun antwoord op de storm is: aanbidden in Geest en in Waarheid. "En omstreeks middernacht  baden Paulus en Silas en zongen lofzangen voor God. En de gevangenen luisterden naar hen. En er vond plotseling een grote aardbeving plaats, zodat de fundamenten van de gevangenis bewogen werden;  en onmiddellijk gingen alle deuren open en raakten de boeien van allen los." (Handelingen 16:25-26) Niet de storm, maar Jezus heeft het laatste woord!

Stormen zullen er zijn, zolang we nog leven in deze wereld. De vraag is niet hoe je deze stormen kunt omzeilen. De vraag is hoe je dwars door de storm de overkant bereikt. 

"Verhef over ons het licht van Uw aangezicht, HEERE! 
In vrede zal ik gaan liggen en weldra slapen, 
want U alleen, HEERE,  doet mij veilig wonen." (Psalm 4:7,9) 
"Want U bent groot en doet wonderen, 
U bent God, U alleen. 
Leer mij, HEERE, Uw weg,

ik zal in Uw waarheid wandelen,
maak mijn hart één om Uw Naam te vrezen.
Heere, mijn God, ik zal U loven met heel mijn hart,
ik zal Uw Naam voor eeuwig eren.
Want Uw goedertierenheid is groot over mij,
U hebt mijn ziel aan het diepst van het graf ontrukt." (Psalm 86:10-13)
Niet de storm, niet mijn angst, maar U heeft het laatste Woord!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten