Wacht niet tot het donker wordt

‘Van uitstel komt afstel’ is een bekende uitdrukking. Wanneer je iets uitstelt, komt het er vaak niet meer van. En dat niet alleen. Vaak wordt de situatie er alleen maar complexer door. In mijn jeugd moest ik eens een pakketje bezorgen voor mijn vader. Ik had er weinig zin in en dacht: ‘Ik doe het morgen wel’. De volgende dag verging het me net zo en de dagen daarna ook. Na een paar dagen kwam de onvermijdelijke vraag of ik het pakketje al had bezorgd. Een gewetensvraag! Spreek je de waarheid, met als gevolg dat je straf krijgt? Of lieg je in de hoop, dat je de situatie nog kunt redden op één of andere manier.  Ik koos voor de laatste … en werkte me alleen maar dieper in de nesten …

“Als u boos wordt, zondig dan niet: laat de zon niet ondergaan over uw boosheid” (Efeze 4:26) zegt Paulus. En hij vertelt er meteen bij waarom: “Geef de duivel geen kans.” (Efeze 4:26) Paulus gaat niet in op de oorzaak van de boosheid. Misschien is mijn boosheid wel heel terecht. Het is goed om op te merken, dat Paulus niet de boosheid zelf zondig noemt. Hij waarschuwt voor dat wat uit de boosheid voort kan komen! En daarom is zijn advies: Blijf er niet mee rond lopen!  Boosheid in combinatie met duisternis is een ideale broedplaats van het kwaad! Voor zaken, die het daglicht niet kunnen verdragen.

Niet uitstellen

Opvallend is, dat Paulus de actie heel duidelijk bij mijzelf legt. “Laat de zon niet ondergaan”. Niet afwachten dus wat een ander doet, maar zélf stappen zetten. Daarmee zit hij helemaal op de lijn van Jezus. “Wanneer je dus je offergave naar het altaar brengt en je je daar herinnert dat je broeder of zuster je iets verwijt, laat je gave dan bij het altaar achter; ga je eerst met die ander verzoenen en kom daarna je offer brengen.” (Matteüs 5:23-24) Ook Jezus legt de verantwoordelijkheid om actie te ondernemen bij mijzelf. Geen uitstelgedrag, maar actief het conflict gaan oplossen. Wanneer ik iets heb gedaan of gezegd, waardoor een ander mij iets kan verwijten, dan is Jezus boodschap: Ga het goedmaken met die ander!

Of de schuld van een conflict nu bij mij ligt of bij de ander, in beide gevallen is de opdracht voor mij: maak het in orde! Bijzonder is, dat God dit zelf ook heeft voorgedaan! Nadat Adam en Eva in zonde gevallen waren, komt God bij hen. “Toen de mens en zijn vrouw God, de HEER, in de koelte van de avondwind door de tuin hoorden wandelen, verborgen zij zich voor hem tussen de bomen.” (Genesis 3:8) God laat de zon niet ondergaan over Zijn boosheid! Ook al treft Hem geen enkele blaam en ligt de schuld volledig bij de mens, tóch is het God die actie onderneemt.

Licht in de duisternis

God wacht niet af tot de mens Hem op komt zoeken om hun schuld te belijden. Hij grijpt direct zelf in. Hij weet dat het dan van kwaad tot erger gaat. Ik moet aan die woorden van Paulus denken:“Geef de duivel geen kans!” God zoekt de mens direct op en gaat zo ook direct de strijd aan met het kwaad. Een wereld zonder God is een wereld in duisternis. 

Amos profeteert: "Op die dag – spreekt God, de HEER – zal ik op het middaguur de zon doen ondergaan, en het land verduisteren op klaarlichte dag.” (Amos 8:9) Bij deze tekst moet ik meteen denken aan het sterven van Jezus: “Rond het middaguur viel er duisternis over het hele land, die drie uur aanhield. Aan het einde daarvan, in het negende uur, gaf Jezus een schreeuw en riep luid: ‘Eli, Eli, lema sabachtani?’ Dat wil zeggen: ‘Mijn God, mijn God, waarom hebt u mij verlaten?” (Matteüs 27:45) Als God zich terugtrekt valt de duisternis in. Dan is de mens reddeloos verloren en overgeleverd aan de machten van het kwaad.

Goddank heeft de duisternis niet het laatste woord! Jezus stierf aan het kruis, maar stond op uit de dood. Zo overwon Hij het kwaad en bracht Hij licht in de duisternis. Direct na de knieval van de mens voor satan kondigde God Zijn reddingsplan al  aan en door de hele Bijbel heen lees ik hoe God Zijn reddingsplan ten uitvoer brengt. Hij laat de zon niet ondergaan over het kwaad.

Actie

“Het licht schijnt in de duisternis en de duisternis heeft het niet in haar macht gekregen.” (Johannes 1:5) Dat Licht tekent mijn leven. Wanneer ik in het licht van Jezus blijf, is er voor de duisternis geen plek. En dat tekent dus ook mijn manier van omgaan met conflicten. “Wees allen eensgezind, leef met elkaar mee, heb elkaar lief als broeders en zusters, wees barmhartig en bereid de minste te zijn.” (1 Petrus 3:8) “Overigens, in de omgang met elkaar moet ieder van u altijd de minste willen zijn, want God keert zich tegen hoogmoedigen, maar aan nederigen schenkt hij zijn genade.” (1 Petrus 5:5) 

En dat is ook wat Jezus zelf leert: “Vergeef ons onze schulden, zoals ook wij hebben vergeven wie ons iets schuldig was.” (Matteüs 6:12) “Wanneer je staat te bidden en je hebt een ander iets te verwijten, vergeef hem dan, opdat ook jullie Vader in de hemel jullie je misstappen vergeeft.” (Marcus 11:25)

Twee belangrijke lessen conflicthantering: 

- Wacht niet af, maar onderneem actie! 

- Vergeef de ander zijn misstappen. 

Wanneer ik zo met mijn medemensen om ga, wordt Gods liefde zichtbaar voor de ánder, maar ook voor mijzelf.  Dan breekt Zijn licht door in de duisternis en heeft satan geen kans, “omdat de duisternis wijkt en het ware licht al schijnt, en dit is werkelijkheid in Jezus’ leven en in uw leven.” (1 Johannes 2:8) Jezus zichtbaar in mijn leven. Heeft een ander mij iets te verwijten? Merk ik boosheid bij mijzelf? Dan is de opdracht die ik krijg: Reken er mee af vóór het donker wordt! Letterlijk én figuurlijk! Zo herinnert God mij door Zijn Geest er aan hoe Hij Licht bracht in mijn duisternis door Zijn Zoon. Dan gaat Zijn liefde gaan stromen: “Wie in Mij gelooft, gelijk de Schrift zegt, stromen van levend water zullen uit zijn binnenste vloeien.” (Johannes 7:38)