Zomaar wat opmerkingen die ik voorbij hoorde komen in de afgelopen dagen. Nu bepaalde dingen ons zijn 'afgenomen', worden we bepaald bij dingen die echt belangrijk voor ons zijn. En nu buiten de natuur weer tot leven komt, moest ik denken aan het beeld van 'snoeien'. Zelf heb ik een appelboom in de tuin. Heel gericht moet ik elk jaar bepaalde takken weg knippen. Soms zelfs takken waar niets mis mee is. Waarom? Om er voor te zorgen dat de boom niet al zijn energie gaat steken in takken waar geen appels aan komen. Of om er voor te zorgen dat er voldoende licht op de appels valt, zodat ze goed kunnen rijpen. Ik heb het ook wel eens niet gedaan. Het gevolg was, dat we een boom hadden die vatbaar was voor allerlei ongedierte, dat de boom de kleine appeltjes al snel liet vallen en er uiteindelijk maar een enkele appel over bleef.
Terwijl ik aan het wandelen was, werd ik er sterk bij bepaald, dat God de hele toestand rond het COVID-19 virus dat rond gaat, gebruikt om ons te snoeien. Dat er dingen worden weg geknipt in ons leven van elke dag. Zaken die ons zo in beslag nemen, en al onze tijd en aandacht vragen, zodat er geen energie meer over blijft voor dat wat écht belangrijk is. Dingen die onze tijd en ons hoofd zo vullen, dat er geen ruimte meer is voor Gods licht in ons leven, waardoor we kwetsbaar worden voor geestelijke 'ziektes'. Met als gevolg dat we geen vrucht dragen of slechts vruchten die bij de eerste de beste geestelijke storm verdwenen zijn.
Snoeien doet pijn. Maar het is nodig om vrucht te dragen. Jezus zegt: "Ik ben de ware Wijnstok en Mijn Vader is de Wijngaardenier. Elke rank die in Mij geen vrucht draagt, neemt Hij weg; en elke rank die vrucht draagt, reinigt Hij, opdat zij meer vrucht draagt." (Johannes 15:1-2) Een hele bekende tekst. Maar toen ik hem een paar keer las kwam het toch wel even binnen. Ten eerste omdat God heel direct op mij betrokken is. Hij doet alles wat nodig is om mij meer vrucht te laten dragen. Om mij als rank echt tot volle wasdom te brengen. En daarvoor is het nodig is dat ik dagelijks gereinigd wordt. Hoe? Door Jezus, het leven de Woord! Door Zijn Woord laat Hij zien wat er in mijn leven is wat Zijn licht in mijn leven tegen houdt. Door Zijn Woord laat Hij zien wat mijn geloofsgroei en mijn vrucht dragen voor God belemmert. "U bent al rein vanwege het woord dat Ik tot u gesproken heb. Blijf in Mij, en Ik in u. Zoals de rank geen vrucht kan dragen uit zichzelf, als zij niet in de wijnstok blijft, zo ook u niet, als u niet in Mij blijft. Ik ben de Wijnstok, u de ranken; wie in Mij blijft, en Ik in hem, die draagt veel vrucht, want zonder Mij kunt u niets doen. - Als u in Mij blijft en Mijn woorden in u blijven, vraag wat u maar wilt en het zal u ten deel vallen. Hierin wordt Mijn Vader verheerlijkt, dat u veel vrucht draagt en Mijn discipelen bent." (Johannes 15:3-5, 7-8) Als ik 'in Jezus blijf' en 'Zijn Woord in mij is', elke dag weer, dan is het Zijn belofte, dat God er door verheerlijkt zal worden.
Maar er is ook een keerzijde. En dat is de tweede reden dat deze tekst echt wel even binnen kwam! Zonder Jezus in mijn leven en zonder de reiniging door Zijn Woord draag ik geen vrucht. En als er geen vrucht is, wordt God ook niet verheerlijkt. "Als iemand niet in Mij blijft, wordt hij buitengeworpen zoals de rank, en verdort, en men verzamelt ze en werpt ze in het vuur, en zij worden verbrand." (Johannes 15:6) Als ik een rank ben zonder vrucht, dan ben ik een belemmering voor andere ranken die wél vrucht dragen. De Wijngaardenier zal mij wegsnoeien, zodat de andere ranken tot volle wasdom zullen komen. Als ik geen vrucht draag, dan heeft mijn leven geen enkele waarde!
Het is belangrijk om te beseffen, dat Jezus het hier niet heeft over mensen die Hem helemaal niet kennen! Het gaat hier om ranken, die wel met de wijnstok (oftewel Jezus) verbonden zijn, maar toch geen vrucht dragen! Ik kan Jezus dus kennen, misschien zijn opgevoed met het geloof in Jezus, wellicht wekelijks een kerkdienst bezoeken, maar toch geen vrucht waardoor God verheerlijkt wordt. Jezus zegt heel nadrukkelijk: "Wie in Mij blijft, en Ik in hem, die draagt veel vrucht." (Johannes 15:5) Wanneer we naar de grondtaal kijken, dan zou je ook kunnen zeggen: 'Wie mij voortdurend vasthoudt en zich door Mij vastgehouden weet, die draagt veel vrucht'. Er moet als het ware over een weer een relatie zijn, waarin ik me elke dag weer actief aan Jezus vast grijp. Doe ik dat niet, mist die relatie, dan kan ik simpelweg geen vrucht dragen, want zonder Mij kunt u niets doen. (Johannes 15:5) Zonder die actieve relatie met Jezus, waarin Zijn Woord mij dagelijks doorstroomt, dan is mijn leven vruchteloos. Mijn leven mist compleet zijn doel (= wat de betekenis is van 'zonde') als ik geen vrucht draag door wat Jezus in mij doet. En dan zal de Wijngaardenier komen om mij weg te knippen. "Niet ieder die tegen Mij zegt: Heere, Heere, zal binnengaan in het Koninkrijk der hemelen, maar wie de wil doet van Mijn Vader, Die in de hemelen is." (Mattheüs 7:21)
Terug naar de tijd waarin we leven vandaag. Een tijd waarin er allerlei zaken uit ons leven weggesnoeid worden, misschien tijdelijk, misschien voor langere tijd of zelfs voor altijd. Gebruiken we deze tijd om stil te staan bij wat écht belangrijk voor ons is en om dat wat we hebben weer écht te waarderen? Danken we God er voor? Maar belangrijker nog: Gebruiken we deze tijd om ons te laten reinigen door Jezus, het leven de Woord, en om te investeren in onze relatie met Hem? Gebruiken we de tijd om ons echt vast te grijpen aan Hem, zodat we (weer) vrucht én meer vrucht zullen dragen? Is dit het seizoen in ons leven, waarin God, door de vrucht die wij dragen alle eer zal ontvangen die Hem toe komt?
"Zalig de dienaar die door zijn heer bij zijn komst zo handelend aangetroffen zal worden." (Lukas 12:43)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten