zondag 3 mei 2020

Angst verdwijnt als ik in beweging kom

Ik mag graag koken. En ik kan het best aardig ... Maar dat is niet vanzelf gegaan. Het begon met anderen die het mij voor deden, het stipt volgen van recepten, het kijken naar kookprogramma's. En dan lijkt het best eenvoudig. Maar met alleen kijken en lezen was ik er niet. Pas toen ik echt aan de slag ging, bleek dat het zélf doen toch wel even anders is. En dat je aan tien dingen tegelijk moet denken en goed moet plannen, dat wordt er niet altijd even goed bij verteld. Ik had 'les' gehad van anderen, ik had de theorie bestudeerd, ik luisterde naar tips, maar het échte leren begon toen ik aan de slag ging en in beweging kwam ... En gaandeweg leerde ik om los te komen van de recepten. Om eerlijk te zijn heb ik het ook wel eens zonder recept gedaan. Dat was niet echt een succes en mijn darmen hebben hevig geprotesteerd! Ook dát hoorde bij het leren ... Maar met vallen en opstaan en veel oefenen ben ik nu zover, dat ik ze nog steeds gebruik als leidraad, maar ik geef er wel mijn eigen draai aan. Het worden echt 'mijn' gerechten.

Toen ik onlangs Psalm 32 las, werd ik er bij bepaald, dat het met 'geloven' niet anders is. David deelt in deze psalm zijn levenslessen met ons. David worstelde met zonde in zijn leven. Hij werd er letterlijk doodziek van. En uiteindelijk besefte hij, dat hij niet Gods 'recept' gebruikte. Hij kwam tot het besef, dat hij alleen tot herstel zou komen, als hij zijn zonden ging belijden en voor God op de knieën ging. Dát was de weg! Via belijden naar vergeving. En van vergeving naar heling en bevrijding. Met als uiteindelijk doel: herstel van de relatie met God, die ook zichtbaar werd in lichamelijk herstel.

David moest in beweging komen! De route kende hij, het einddoel ook. En hij wist dat God bij hem was. Maar om naar dat einddoel te komen, moest hij zélf in beweging komen. "Ik onderwijs u en leer u de weg die u moet gaan; ik geef raad, mijn oog is op u." (Psalm 32:8) 

God wil mij zijn onderwijs geven. Hij wijst me de weg. Hij wil me met raad en daad ter zijde staan. En Hij belooft dat Hij er elke stap bij is. Maar dat zal ik pas gaan ervaren als ik in beweging kom. Pas als ik daadwerkelijk de weg volg, die Hij wijst, zal ik de waarde van dat onderwijs in gaan zien. Pas dan zal ik de raad die Hij geeft ook begrijpen en zal ik ervaren dat Hij er bij is en me op het juiste moment de juiste raad en de juiste hulp zal geven. "Wees niet bevreesd, want Ik ben met u, wees niet verschrikt, want Ik ben uw God. Ik sterk u, ook help Ik u, ook ondersteun Ik u met Mijn rechterhand, die gerechtigheid werkt." (Jesaja 41:10) Hij is er bij! Altijd!

Ik moest ook denken aan Psalm 23:

De HEERE is mijn Herder,
mij ontbreekt niets.
Hij doet mij neerliggen in grazige weiden,
Hij leidt mij zachtjes naar stille wateren.
Hij verkwikt mijn ziel,
Hij leidt mij in het spoor van de gerechtigheid,
omwille van Zijn Naam.
Al ging ik ook door een dal vol schaduw van de dood,
ik zou geen kwaad vrezen, want U bent met mij;
Uw stok en Uw staf,
die vertroosten mij.
U maakt voor mij de tafel gereed
voor de ogen van mijn tegenstanders;
U zalft mijn hoofd met olie,
mijn beker vloeit over.
Ja, goedheid en goedertierenheid zullen mij volgen
al de dagen van mijn leven.
Ik zal in het huis van de HEERE blijven
tot in lengte van dagen.

God geeft alles wat ik nodig heb en staat me met raad en daad ter zijde. Dat is Zijn belofte! En dat zal ik gaan ervaren terwijl ik met Hem wandel. Wanneer ik echt in beweging kom. En die ervaring geeft mij zóveel kracht en vertrouwen, dat zelfs wanneer ik door een donker dal ga en geconfronteerd word met de dood, angst geen vat op mij zal hebben. Waarom? Omdat ik weet, dat ik er niet alleen voor sta. En ook omdat ik weet waarheen ik op weg ben. 

Om Gods onderwijs te ontvangen, zal ik wel de Bijbel moeten lezen. Om de weg te leren en Gods raad te horen, zal ik tijd met Hem door moeten brengen. En ik zal het einddoel alleen bereiken als ik ook daadwerkelijk met God ga wandelen.

Ik zie dit ook terug in Marcus 6. "En toen Jezus uit het schip ging, zag Hij een grote menigte en was innerlijk met ontferming bewogen over hen, want zij waren als schapen die geen herder hebben; en Hij begon hun veel dingen te onderwijzen." (Markus 6:34 ) Jezus ziet hoe de mensen totaal het spoor bijster zijn. Hoe ze leven in angst. En wat doet Jezus? Hij neemt de tijd voor hen en geeft hen onderwijs! Jezus pakt als het ware Zijn stok en staf om hen te vertroosten. De Goede Herder laat hen zien: "Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven. Niemand komt tot de Vader dan door Mij." (Johannes 14:6) "Wie Mijn geboden heeft en die in acht neemt, die is het die Mij liefheeft, en wie Mij liefheeft, hem zal Mijn Vader liefhebben; en Ik zal hem liefhebben en Mijzelf aan hem openbaren." (Johannes 14:21)

En Jezus geeft daarbij nóg een belofte: "Maar de Trooster, de Heilige Geest, Die de Vader zenden zal in Mijn Naam, Die zal u in alles onderwijzen en u in herinnering brengen alles wat Ik u gezegd heb. Vrede laat Ik u, Mijn vrede geef Ik u; niet zoals de wereld die geeft, geef Ik die u. Laat uw hart niet in beroering raken en niet bevreesd worden." (Johannes 14:26-27)
Als ik Jezus onderwijs ter harte neem, als ik me door Hem laten bijsturen, tijd met Hem doorbreng en mijn oog gericht houd op Hem, dan belooft Hij, dat Hij Zich aan mij zal openbaren. Ik zal Hem gaan ervaren in mijn leven van elke dag. En daardoor heeft angst geen vat meer op mij. In plaats daarvan ervaar ik een diepe vrede en rust, ongeacht de omstandigheden. En bij elke stap die ik zet, brengt de Heilige Geest mij het onderwijs van Jezus in herinnering.

"Welnu dan, laten ook wij, nu wij door zo'n menigte van getuigen omringd worden, afleggen alle last en de zonde, die ons zo gemakkelijk verstrikt. En laten wij met volharding de wedloop lopen die voor ons ligt, terwijl wij het oog gericht houden op Jezus, de Leidsman en Voleinder van het geloof." (Hebreeën 12:1-2a) 

Hij is er bij ... als ik in beweging kom ...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten