Eigenlijk net als bij die oefening, die vaak gebruikt wordt om iets duidelijk te maken over 'vertrouwen'. Iemand gaat achter je staan en jij moet je achterover laten vallen. Zal die ander me op tijd opvangen? Zal hij sterk genoeg zijn? Er flitsen twijfels en vragen door je hoofd. Zelfs je lichaam gaat protesteren. Je voelt stress en het zweet breekt je uit. Je lichaam en je verstand hebben maar één boodschap: Doe het niet! Hou de controle!
Psychologisch moet je een bepaalde grens over. Vertrouwen heeft alles te maken met de controle uit handen geven. Je geeft een ander de controle in het vertrouwen, dat die ander het beste met jou voor heeft. In het voorbeeld van de oefening zijn de eventuele consequenties te overzien. Maar hoe groter het risico, hoe heftiger het innerlijk protest.
Nu ik hier zo over na denk, moet ik denken aan de zondeval. Eigenlijk ligt daar de oorsprong van dit innerlijk protest. "Jullie zullen helemaal niet sterven,’ zei de slang. ‘Integendeel, God weet dat jullie de ogen zullen opengaan zodra je daarvan eet, dat jullie dan als goden zullen zijn en kennis zullen hebben van goed en kwaad.’" (Genesis 3:4-5) In deze woorden van satan hoor je het doorklinken! Satan zegt hier eigenlijk: 'Jullie mogen niet van die boom eten, omdat God de touwtjes in handen wil hebben. Maar neem gerust zélf de touwtjes handen! Dan ben je zelf God in je eigen leven!' Satan verleidt de mensen tot dat wat hij zelf ook had gedaan: God vaarwel zeggen en zélf de touwtjes in handen nemen. Adam en Eva namen de touwtjes zelf in handen, met alle gevolgen van dien. Of eigenlijk moet ik zeggen: ze gaven satan de touwtjes in handen! Vanaf dat moment werd hun onbezorgde leven en leven vol zorgen!
En wanneer satan eenmaal de touwtjes in handen heeft, geeft hij ze niet zomaar weer uit handen! Vanaf dat moment ervaren we het als tegennatuurlijk en bedreigend om de touwtjes uit handen te geven en om een ander te vertrouwen. Op het moment dat we het toch proberen, is satan er als de kippen bij om twijfel te zaaien en fluistert hij ons tal van vragen in. Of hij laat ons juist onze gang gaan, zodat we hard op onze snufferd gaan, zodat we het een volgende keer wel laten om een ander te vertrouwen.
Jezus zegt: "Niemand kan twee heren dienen: hij zal de eerste haten en de tweede liefhebben, of hij zal juist toegewijd zijn aan de ene en de andere verachten. Jullie kunnen niet God dienen én de mammon." (Matteüs 6:24) In Lucas staat er in plaats van "niemand": "geen enkele knecht" (Lucas 16:13) Ook daarin klinkt al door, dat ik in feite nooit zelf de touwtjes in handen heb. Een ánder heeft het voor het zeggen. De concrete vraag is dus: Welke heer heeft de touwtjes van mijn leven in handen? Welke heer wil ik dienen?
In de afgelopen tijd is er veel gebeurd in mijn leven. Ik heb me uitgestrekt naar God en Hem gevraagd om de touwtjes in handen te nemen in mijn leven. En ik heb ervaren dat God dat ook heeft gedaan! Maar wel helemaal anders, dan hoe ik het zelf had bedacht! Alsof God zei: We zullen eens kijken of je Mij dan ook echt vertrouwt!
Ik ben zo dankbaar voor de geloofsvoorbeelden die God in de Bijbel heeft laten opschrijven! Hun getuigenissen zijn voor mij een bemoediging. Geloof is cruciaal. Paulus zegt: "Want door het geloof en in Christus Jezus bent u allen kinderen van God. U allen die door de doop één met Christus bent geworden, hebt u met Christus omkleed." (Galaten 3:26-27) Dank zij Christus heb ik een nieuwe identiteit: "Met Christus ben ik gekruisigd: ikzelf leef niet meer, maar Christus leeft in mij. Mijn leven hier op aarde leef ik in het geloof in de Zoon van God, die mij heeft liefgehad en zich voor mij heeft prijsgegeven." (Galaten 2:19-20) Omdat ik één mag zijn met Christus, heeft Hij de touwtjes in Handen in mijn leven. Ik kan me met een gerust hart achterover laten vallen, want ik weet dat Hij mij opvangt. Door het geloof ben ik in staat om dat te doen, wat ik met satan als heer in mijn leven niet zou kunnen en niet zou willen!
Door het geloof kan ik, net als Noach, doen wat God mij opdraagt ook al zie ik er vooraf de logica niet van en zal iedereen mij voor gek verklaren (Hebreeën 11:7). Door het geloof kan ik, net als Abraham, mijn veilige en comfortabele omgeving achter me laten ook al heb ik nog geen idee wat ik er voor in de plaats zal krijgen. (Hebreeën 11:8-12) Door het geloof kan ik, net als Jozef, ervoor kiezen om voetveeg te zijn in plaats van prins zonder angst voor de consequenties. (Hebreeën 11:24-28) En zo staat de Bijbel vol met vele geloofsvoorbeelden!
En voor elk van deze personen geldt dat het verre van volmaakte mensen waren. Noach kende zijn grenzen niet, werd dronken en lag naakt in zijn tent. Abraham verwekte een kind bij de slavin Hagar om zo zelf voor het beloofde nageslacht te zorgen. Jozef wilde zijn vader corrigeren toen die in de ogen van Jozef de verkeerde zegen aan de verkeerde kleinzoon gaf. Mozes volgde niet Gods bevel op toen hij op de rots sloeg in plaats van alleen maar te spreken tot de rots.
Ik herken me daar zo in! Ik zie de mooie dingen die God doet in mijn leven. Ik weet wat Zijn beloften zijn voor mij. Maar toch merk ik dat ik zo vaak toch weer bezig ben om zelf de controle te krijgen en zelf weer van alles wil regelen. Dat ik soms toch weer kijk naar de route en niet naar het einddoel.
Ondanks hun onvolkomenheden stelt God mij al deze mensen in Hebreeën 11 als voorbeeld. Elk van deze mensen zetten stappen in geloof. Ze begonnen aan iets met alleen een belofte op zak, maar zonder te weten wat hen onderweg te wachten zou staan. Ze gingen een weg waarvoor ze zelf nooit gekozen zouden hebben!
Wanneer ik geloof wordt Christus zichtbaar in mij. In Hem en door Hem kan ik lopen over water, bergen verzetten, demonen uitdrijven en zieken genezen. "Ik verzeker jullie: als jullie geloof hebben als een mosterdzaadje, dan zullen jullie tegen die berg zeggen: “Verplaats je van hier naar daar!” en dan zal hij zich verplaatsen. Niets zal voor jullie onmogelijk zijn.’" (Matteüs 17:20)
Geloof is hét sleutelwoord! Geloof helpt mij om verder te kijken dan mijn leven hier en nu. Geloof helpt mij om te kijken naar het einddoel en niet naar de route. Geloof doet mij beseffen, dat ik het alleen niet kan. Geloof helpt me om me in vertrouwen achterover te laten vallen. Niet omdat ik zelf zo geweldig ben, maar omdat Christus de touwtjes in handen heeft genomen. Niet ik, maar Hij! En omdat ik één ben met Christus kan ik alles aan. Door Hem ben ik in staat te doen, wat ik zelf niet kan. "Want God liefhebben houdt in dat we ons aan zijn geboden houden. Zijn geboden zijn geen zware last, want ieder die uit God geboren is, overwint de wereld. En de overwinning op de wereld hebben wij behaald met ons geloof." (1 Johannes 5:3-4) Satan voert een verloren strijd!
En ja, ik kan rekenen op protest en dat kan er heftig aan toe gaan! Zoals ik eerder al schreef: Wanneer ik mijn vertrouwen op God stel, Hem de touwtjes in handen geef, zal satan er alles aan doen om mij daarvan af te brengen. Want hij weet dat hij dan geen grip op mij heeft. Satan wil de touwtjes van mijn leven in handen hebben en zal daar alles aan doen, linksom óf rechtsom! En juist daarom is het zo belangrijk om mezelf er steeds weer aan te herinneren, dat ik het eigendom ben van Christus. Wanneer ik in geloof met Hem verbonden ben, kan niemand mij uit Zijn Handen trekken. Johannes schrijft: "Dit alles schrijf ik u omdat u moet weten dat u eeuwig leven hebt, u die gelooft in de naam van de Zoon van God. Wij kunnen ons vol vertrouwen tot God wenden, in de zekerheid dat hij naar ons luistert als we hem iets vragen dat in overeenstemming is met zijn wil. En omdat we weten dat hij naar ons luistert, wat we hem ook vragen, weten we ook dat we alles al hebben gekregen wat we hem gevraagd hebben." (1 Johannes 5:13-15)
Heer, geef mij geloof als een mosterdzaadje!
Hoi Catharinus. Bedankt voor deze veelzijdige blog. Vertrouwen is het thema van 2015 dat ik probeer te 'doen' in Gods kracht. Daar schrijf ik over.
BeantwoordenVerwijderen